Mocno zaczerwieniona skóra na twarzy może być objawem trądziku różowatego. Wystarczy zjeść ostrą potrawę lub być pod ciągłym stresem, aby pojawiły się nieestetyczne plamy, które na dodatek mogą swędzieć. W sieci można znaleźć mnóstwo porad, jak radzić sobie z trądzikiem, ale nie zastąpią one wizyty u lekarza, który pomoże dobrać odpowiednią metodę leczenia trądziku różowatego.

Trądzik różowaty to choroba skórna, która występuje najczęściej u osób między 30 i 55. rokiem życia, w tym częściej u kobiet niż u mężczyzn. Trudno jednoznacznie wskazać przyczynę choroby, ale lekarze typują trzy podstawowe, mianowicie podłoże genetyczne, mocne ukrwienie skóry oraz stany zapalne. Na początku pojawiają się lekkie zaczerwienienia, gdzieniegdzie można dostrzec drobne krostki i popękane naczynka, skóra może być również bardziej wrażliwa. Potem choroba przekształca się w swędzące, czerwone plamy, które sięgają twarzy, pleców i szyi, dlatego tak ważne jest, aby szybko podjąć się leczenia trądziku różowatego, szczególnie że mogą zostać po nim sine, nieestetyczne blizny.

Trądzik różowaty – ogólna charakterystyka

Trądzik różowaty jest chorobą przewlekłą i nawrotową, która przyjmuje cztery główne postacie. Pierwszą jest postać rumieniowa, kiedy to na skórze występuje rumień i rozszerzone naczynka. Drugą jest postać grudkowo-krostkowa, kiedy do podstawowego rumienia dochodzą grudki zapalne i krostki. Trzecia to postać przerosła, która występuje tylko u mężczyzn i dotyczy pogrubienia i przerostu skóry nosa (tzw. kalafiorowy nos). Ostatnia to postać oczna, w której zmiany zapalne pojawiają się na brzegach powiek i spojówkach. Występuje również odmiana ziarniniakowego trądziku różowatego, która objawia się twardymi, żółtymi, brązowymi lub czerwonymi grudkami, które mogą być przyczyną blizn.

Osoby cierpiące na trądzik mają wrażliwą skórę, która staje się wręcz nadwrażliwa na skutek działania różnych bodźców jak ekspozycja na słońce, stres, ostre pokarmy, alkohol, przebywanie w klimatyzowanych pomieszczeniach. Początkowo rumień pojawia się okresowo, potem się utrwala i dochodzą do niego poszerzone naczynka krwionośne (teleangiektazje), by ostatecznie przyjąć formę stanów zapalnych w postaci grudek i krostek. Leczenie trądziku różowatego dopasowane jest do okresu choroby i najlepiej rozpocząć je już w pierwszej fazie choroby, kiedy rumień ma charakter napadowy.

Leczenie trądziku różowatego

Leczenie trądziku różowatego powinno odbywać się pod kontrolą lekarza, większość leków dostępna jest wyłącznie na receptę. Leczenie można podzielić na trzy grupy, a mianowicie leczenie miejscowe, doustne i odpowiednia pielęgnacja skóry z użyciem dermokosmetyków.

Leczenie zewnętrzne stosuje się przy trądziku o nasileniu słabym lub średniozaawansowanym i polega na nakładaniu na skórę żelu lub kremu z takimi substancjami jak: metronidazol, kwas azelainowy, sulfacetamid sodowy czy nadtlenek benzoilu. Zadaniem leków jest zmniejszenie rumienia, ograniczenie powstawania stanów zapalnych i działanie przeciwpasożytnicze. Ponadto miejscowo stosuje się również antybiotyki: erytromycynę, klindamycynę oraz tetracyklinę, które hamują rozwój bakterii odpowiedzialnych za wywoływanie stanu zapalnego.

Przy zaawansowanej postaci leczenie trądziku różowatego polega na zażywaniu antybiotyków przepisanych przez lekarza jak antybiotyki tetracyklinowe lub makrolidy. Niektóre z nich mogą spowodować przykre skutki uboczne, jak wypadanie włosów, krwawienie z nosa, wysuszenie warg i błony śluzowej jamy ustnej i nosa, ale efekty leczenia są na tyle satysfakcjonujące, że rekompensują pacjentom skutki niepożądane. W przypadku postaci guzowatej stosuje się leczenie chirurgiczne, dermabrazję, kriochirurgię lub laseroterapię. Postać oczna choroby wymaga opieki okulistycznej i stosowania sztucznych łez oraz miejscowo glikokortykosteroidów.

Kluczowa staje się odpowiednia pielęgnacja skóry, a także zwracanie uwagę na bodźce wywołujące rumień i unikanie ich. O tym, jak należy dbać o skórę z trądzikiem i jakie są metody postępowania przy chorobie, sprawdzisz na stronie: http://www.skinoren.pl/pl/tradzik-rozowaty/.

Całkowite wyleczenie trądziku różowatego nie jest niestety możliwe, szczególnie że choroba jest nawrotowa, zatem preparaty mogą teraz zwalczyć objawy, ale one i tak mogą powrócić. Podejmowane kroki mają zminimalizować postęp choroby oraz usunąć istniejące objawy. Pielęgnacja skóry oraz dbanie o higienę mogą zapobiec pojawieniu się nowych zmian.

Z trądzikiem różowatym da się żyć, jednak znacznie on obniża pewność siebie i może być utrudnieniem w kontaktach z ludźmi. Nie oznacza to jednak, że należy się poddać i nie leczyć choroby, szczególnie że dotyczy ona też popularnych aktorów i celebrytów, którzy pokazują, że nawet z uporczywym trądzikiem można odnosić sukcesy. Mowa tu o takich aktorkach jak Renee Zellweger i Cameron Diaz, których zaczerwienione policzki stały się już cechą charakterystyczną. Zatem warto się nie poddawać i leczyć trądzik różowaty bez względu na to, ile ma się lat i w jakim stadium jest choroba.