Częste wizyty w toalecie i silne parcie na pęcherz to objawy charakterystyczne dla zespołu pęcherza nadreaktywnego. Dolegliwość ta przez wiele osób traktowana jest jako wstydliwy problem, zwłaszcza gdy nadmierna wrażliwość pęcherza powiązana jest z nietrzymaniem moczu. Podpowiadamy, jak radzić sobie, gdy rozpoznasz u siebie opisane tu objawy.

Pęcherz nadreaktywny – objawy

W przypadku dolegliwości, jaką jest pęcherz nadreaktywny, objawy są dość charakterystyczne. Typowe symptomy to uczucie parcia na pęcherz i chęć (lub konieczność) natychmiastowego skorzystania z toalety. Zespół pęcherza nadreaktywnego może być mniej lub bardziej nasilony. W pierwszym przypadku wizyty w toalecie ograniczają się do kilku dziennie (mogą się zdarzać także w nocy). Zespół pęcherza nadreaktywnego o dużym stopniu nasilenia może sprawiać, że wędrówki do toalety są niemal ciągłe. Nawet niewielka ilość moczu w pęcherzu powoduje parcie i potrzebę mikcji. Przy infekcjach pęcherza moczowego uczuciu parcia może towarzyszyć ból, a w moczu może pojawić się krew.

Pęcherz nadreaktywny – przyczyny

Zespół pęcherza nadreaktywnego może mieć różną etiologię. Dość często pojawia się przy stanach zapalnych pęcherza i dróg moczowych. Jest charakterystycznym objawem zwężenia cewki moczowej. Borykają się z nim panowie cierpiący na przerost prostaty i kobiety w ciąży. Pęcherz nadreaktywny może też świadczyć o pojawieniu się zmian nowotworowych w jajnikach i o kamieniach w pęcherzu moczowym. Częstym powodem zespołu pęcherza nadreaktywnego jest dieta obfitująca w napoje moczopędne i drażniące śluzówkę pęcherza, np. kawę i napoje energetyzujące oraz niektóre soki owocowe. To zwiększa wrażliwość pęcherza i sprawia, że parcie pojawia się częściej.

Pęcherz nadreaktywny – co robić, gdy parcie pojawia się częściej, niż powinno?

Zespół pęcherza nadreaktywnego wymaga diagnozy lekarza urologa. Zależnie od przyczyny wdrażane jest leczenie farmakologiczne lub operacyjne. Pomocna jest też zmiana diety oraz stylu życia i ćwiczenia kontynencji. Polegają one na tym, że stopniowo wydłuża się przerwy pomiędzy kolejnymi wizytami w toalecie, zmniejszając w ten sposób reaktywność pęcherza. Do lekarza należy pilnie zgłosić się, gdy objawy wskazują na stan zapalny pęcherza. W leczeniu stosowane są wówczas zazwyczaj antybiotyki.

W niektórych przypadkach zespół pęcherza nadreaktywnego powiązany jest z nietrzymaniem moczu. W takiej sytuacji również możliwe jest leczenie, dlatego należy ten problem zgłosić lekarzowi. Doraźnie zaleca się stosowanie środków higienicznych w postaci specjalnych wkładek, podpasek urologicznych lub majtek chłonnych. Zapobiega to dodatkowym dolegliwościom, które mogą się pojawić, gdy delikatna skóra miejsc intymnych ma przez długi czas kontakt z moczem. Chronią też przed zabrudzeniem bielizny i przed powstawaniem przykrego zapachu. Warto wiedzieć, że wkładki urologiczne i majtki chłonne dostępne są w wersjach dla kobiet i dla mężczyzn, dopasowanych do ich budowy anatomicznej.